Pse Milani mund ta fitojë Scudetton, edhe kur statistikat e avancuara thonë të kundërtën

Fjala “Scudetto” është në mendjen e të gjithë tifozëve të Milanit, por askush në klub nuk e shqipton. Allegri flet për “gëzim të madh” pas fitoreve direkte, ndërsa Saelemaekers dhe Maignan mbeten të përmbajtur. Edhe Buffon pranon se “Milani po bën shumë mirë”. Renditja e konfirmon këtë: kuqezinjtë janë të dytët, dy pikë pas Romës, në barazim me Napolin dhe një pikë para Interit. Fakti që luajnë një herë në javë dhe nuk humbasin në përballjet direkte e bën të qartë se kjo skuadër mund të synojë titullin kampion.

Arsyeja e parë është soliditeti mbrojtës në momentet kyçe. Në derbi, skuadra i mbijetoi një presioni të madh nga Interi, siç tregohet nga statistika e golave të pritshëm (xG) 1.74 me 0.88 në favor të zikaltërve, të cilët humbën edhe një penallti e goditën dy shtylla. Në katër duelet direkte kundër Napolit, Juves, Romës dhe Interit, Milani ka lejuar 6.5 xG, por ka pësuar vetëm një gol, atë nga pika e bardhë. Kur Allegri vendoset në mbrojtje me formacionin 5-3-2, skuadra bëhet një bllok i pakalueshëm. Në qendër nuk kalohet, ndërsa në krahë lojtarë si Saelemaekers bëjnë një punë të jashtëzakonshme. Spikat sidomos mbrojtësi Gabbia, një nga më të mirët e sezonit për vazhdimësinë e tij, edhe pse shpesh i nënvlerësuar. Siç tha Allegri, “duhet t’ia vështirësosh jetën kundërshtarit”, dhe Milani po e bën pikërisht këtë, duke i dhënë siguri portierit Maignan.

Një tjetër avantazh për Milanin është se ka më shumë hapësirë për përmirësim krahasuar me rivalët. Problemet e kuqezinjve, si përqendrimi ndaj ekipeve të vogla apo zgjidhjet në sulm kundër mbrojtjeve të mbyllura, duken më të zgjidhshme. Napoli i Contes është ende në kërkim të identitetit dhe paqëndrueshmërisë. Interi shfaq vështirësi në përballjet direkte dhe ka një trajner të aftë, por pa përvojë. Ndërkohë, Roma nuk ka skuadrën më të fortë dhe nuk është mësuar me presionin e kreut. Allegri është një specialist në menaxhimin e përqendrimit dhe disiplinës, elemente kyçe për të zgjidhur problemet aktuale të Milanit.

Një detaj që u jep shpresë kuqezinjve dhe shqetëson kundërshtarët është faktori Rabiot. Milani më i mirë është parë kur mesfushori francez ka luajtur përkrah Modric. Me Rabiot në fushë, skuadra ka luajtur pesë ndeshje, duke fituar katër dhe duke barazuar vetëm kundër Juves, në një ndeshje që duhej ta kishte fituar. Duke pasur parasysh se Rabiot luan rregullisht mes 28 dhe 34 ndeshje në sezon që nga viti 2019, pritet që ai të jetë i pranishëm në pjesën më të madhe të ndeshjeve të mbetura, duke forcuar ndjeshëm mesin e fushës.

Së fundi, pika e fortë janë individët që po arrijnë formën e tyre më të mirë. Ndryshe nga e kaluara, ku skuadra varej nga ulje-ngritjet e yjeve të saj, tani kampionët duken të gjithë të bashkuar për të njëjtin objektiv. Maignan është rikthyer në nivelin e tij më të lartë, Leao po shkëlqen si protagonist dhe ka ende hapësirë për t’u rritur fizikisht, ndërsa Pulisic po tregon një vazhdimësi mbresëlënëse. Mbi të gjithë qëndron Modric, lideri që dikton ritmin dhe injekton mentalitetin fitues të mësuar te Real Madridi. Nëse do të ishte pyetur, Modric me siguri do ta kishte thënë hapur fjalën që të gjithë e mendojnë: ky Milan është për Scudetto.