Personazhi real i “Natë me hënë” të Ismail Kadare: Dosjen time e hapi Feçor Shehu, refuzova shtratin e mikut të tij

E dënuan për politikë se do të  arratisej jashtë shtetit, kur diçka e tillë s’i kishte shkuar kurrë në mendje. Arrestimi i Rukie Ramës në dimrin e ’75-ës, nuk i ngjante asnjë historie nga ato që rëndom jemi mësuar të dëgjojmë gjatë regjimit, pavarësisht se u servir si e tillë. Motivi i prangosjes së mësueses së bukur të bjeshkëve të Tropojës nuk lidhej me armiqësinë me sistemin. Rukie Rama kishte rënë viktimë e një tjetër armiqësie: Kishte refuzuar t’i nënshtrohej një zyrtari të lartë të Sigurimit dhe kishte përfunduar në qelinë e shpagimit. Historia e saj përfundimisht do të koleksionohej në një dosje nga ato të tipit ‘sekret’, me emra e ngjarje të trilluara që nuk e përmbante askund të vërtetën e ndëshkimit.

Sidoqoftë, ajo, me forcën e karakterit të saj, mundi ta kapërcejë këtë e të ngrihet më e fortë, për ta denoncuar fuqishëm atë, që fate të tilla të mos i përjetonin shoqet e saj. E ndëshkuara prej bukurisë dhe lakmisë së të plotfuqishmëve të sistemit, zbulonte një tjetër aspekt të panjohur të karakterit pervers të përfaqësuesve të regjimit. Në një intervistë për “GSH”, Rukie Rama pranon të tregojë “dosjen” e vërtetë të dramës së saj, duke vënë gishtin te protagonisti që urdhëroi çeljen e dosjes-fantazmë që do t’i rrëmbente ditët më të bukura të rinisë.

“Dosjen time e çeli Feçor Shehu, kur refuzova të shkoja një natë në shtrat me një funksionar të lartë të Ministrisë së Brendshme”. Përtej debateve për hapjen e dosjeve, që ka përfshirë Tiranën kohët e fundit, Rukie Rama përcjell nga Brukseli, ku jeton prej vitesh, mesazhin e trishtë se procesi tashmë mund të jetë i pabesueshëm, jo vetëm për vonesat e tejzgjatura, por edhe për mënyrën komprometuese si është operuar me to gjatë kësaj kohe nga autoritetet zyrtare…

Zonja Rukie, çfarë mendoni për debatin e fundit për hapjen e dosjeve të Sigurimit, duke qenë se dhe ju jeni një ndër viktimat e regjimit komunist?

Hapja e dosjeve, fjalë dhe zhurmë e kotë. Po të kishte një lloj predispozicioni, qoftë edhe minimal, këta 25 vjet ato do të ishin hapur disa herë e do të ishte mbyllur ky kapitull përfundimisht. Me sa duket, kjo nuk i ka interesuar klasës politike, atyre që kanë drejtuar vendin gjatë kësaj kohe. Tani jo vetëm që është vonë, por procesi dyshoj se mund të jetë komprometues. Kur them këtë kam parasysh atë që mund të jetë bërë me dosjet gjatë kësaj periudhe, ku lloj-lloj zyrtari ka bërë çfarë ka dashur me to…

Me aq sa keni mundur të merrni vesh më pas, kush e hapi dosjen tuaj?

Dosja ime është hapur me urdhrin e drejtpërdrejtë të Feçor Shehut, asokohe drejtor i përgjithshëm i Sigurimit të Shtetit. Nuk di çfarë është koleksionuar aty, por e vërteta e saj nuk ka të bëjë fare me motive politike, sikundër më akuzonin se do të arratisesha në Jugosllavi. Diçka e tillë nuk më kishte shkuar kurrë në mendje…/BW