“Stop dhunës ndaj gruas” Rrëfimi i mësuese Inës për veten, fëmijët dhe një mesazh

Ina Kasimati,  mësuese në një prej gjimnazeve të Tiranës rrëfen para kamerave të emisionit “Thumb On” historinë e jetës. Për të shëruar plagët e trupit, por dhe për të nxitur shumë gra dhe vajza që të mos heshtin kur ndaj tyre ushtrohet dhunë.

Jo vetëm kaq edhe një rrëfim për dy fëmijët e saj.

Në 1993 njihet me një djalë me të cilin, pavarësisht kundërshtive të prindërve vendosi të ndërtojë familje.

“Filluan të dilnin veti që nuk ia kisha vënë re. Kompleksitete të ndryshme të cilat i kaloja për hir të dashurisë, por pastaj nisën reagimet derisa një ditë u ngrit dora. Atë natë në shtëpi kishte ardhur dhe im atë. Unë isha shtazënë dhe pranova dackën dhe përplasjen e kokës që mu dha pas murit në dhomën tjetër. Nuk pata kurajo ti thoja prindërve asnjë fjalë. Isha në ditët e mia për të lindur kur ish burri vjen nga turni i tretë kërkoi të pinte raki të cilën zbrita tia blija dhe pastaj bëri çfarë kishte në instiktet e tij. Përdori dhe një fjalor për të më ulur si femër dhe më pas hapi derën dhe iku. Në atë dhomë vjen vjehrri me vjehrrën dhe qajnë me mua. Në kohët në vazhdim edhe pse kisha mbështetjen e vjehrrive të mi, e partneri nuk ishte i dhunshëm fizikisht kishte dhunë psikologjike të tmerrshme. E kuptova që dashuria ime kishte marrë fund”

Ina nuk ndalon punën si mësuese ndërkohë askush nuk dinte për jetën e saj private si grua e divorcuar me një djalë vetëm 2 vjeç.

“Nuk ka qenë e lehtë. Ishin 5 vite me konflikte të forta por të paktën djali nuk shihte dhunën ndaj nënës së vet. Kur djali u rrit dhe u vendos se kë duhej të zgjidhte ai u shkëput dhunshëm nga mua. Unë uroj që ky rrëfim që marrë përsipër e ta tregoj të shkojë si energji tek ish burri im, që të kuptojë që në këtë botë jemi të përkohshëm. Por dashuria ime si nënë për fëmijën tim kurrë nuk do shterojë.”

Pas shumë vitesh Ina vendos të krijojë një tjetër marrëdhënie.

“Por dhe kjo marrëdhënie pati të njëjtën disfatë. U ngrit dora por në këtë rast ndarja ishte e menjëhershme. U ktheva në Shqipëri dhe mësova se isha shtatzënë. Kur njoftova ish partnerin, fjala e parë që mora ishte: Nuk kam asnjë lidhje me ty, nuk më intereson fëmija jot.”

Thotë se e ka rritur djalin duke mos i folur asnjë fjalë të keqe për babanë e vet dhe zbulon dëshirën e të voglit.

“Jo më larg se mbrëmë kur po shkruanim kartolinat për babagjyshin e vitit të ri, dëshira e tij ishte që këtë vit të takonte babain e vet. Ndoshta e dëgjon babai i djalit në çfarëlloj cepi të botës ku ndodhet. Unë nuk kam asnjë lloj ndjesie negative”

Një vit më parë ajo është diagnostikuar me kancer gjiri dhe rrëfen për të shëruar trupin e vet dhe jo vetëm. Ka dhe një apel për gratë që gjenden në situata të tilla dhe për ata që ngrenë dorën ndaj një fëmije, një vajze apo gruaje.

“Unë rrëfej të shëroj trupin tim. Nëse keni historira të tilla rrëfejini se ju bën mirë, edhe vetes dhe shëndetit tuaj. Kam dhe një apel. Nëse zgjasni dorën të qëlloni një fëmijë të vogël, një vajzë të vogël apo të një gruaje qëlloni më parë faqen tuaj.”