Një tërmet i madh i regjistruar me magnitudë 7.8 ballë në Turqi, i klasifikuar si “i madh” në shkallën zyrtare të magnitudës. Korja e Tokës përbëhet nga copa të veçanta, të quajtura pllaka, që vendosen pranë njëra-tjetrës. Këto pllaka shpesh përpiqen të lëvizin, por parandalohen nga fërkimi me pllakën fqinje.
Presioni rritet derisa njëra pllakë tërhiqet papritur, duke bërë që sipërfaqja të lëvizë. Në këtë rast, ishte pllaka arabe që lëvizte në drejtim të veriut dhe lëvizte përballë pllakës së Anadollit. Fërkimi i pllakave është bërë shkak për tërmetet më vdekjeprurëse në të kaluarën.
Më 13 gusht 1822, i njëjti shkak çoi në një tërmet me magnitudë 7.4 ballë, dukshëm më pak se 7.8 ballë i regjistruar të hënën. Tërmeti i shekullit të 19-të rezultoi në dëme të mëdha në qytetet e zonës, me 7 000 vdekje të regjistruara vetëm në qytetin e Alepos. Pasgoditjet e dëmshme vazhduan për gati një vit.
Tashmë ka pasur disa pasgoditje pas tërmetit aktual dhe shkencëtarët presin që ai të ndjekë të njëjtin trend si ai i mëparshmi i madh në rajon.
