Një jetë në shërbim të dhembshurisë, Dalai Lama feston 90-vjetorin mes tibetianëve në mërgim

Në një mëngjes të qetë në Dharamsala, nën tingujt e këmbanave dhe frymën e përulur të lutjes, Dalai Lama, figura shpirtërore e popullit tibetian dhe simboli global i paqes e urtësisë, kremtoi 90-vjetorin e lindjes së tij. Një ditë që nuk ishte thjesht një përvjetor personal, por një përkujtesë e rrallë për fuqinë e dashurisë, qëndresës dhe përkushtimit ndaj njerëzimit.

Festimet u mbajtën në kompleksin e tempullit budist në Dharamsala, aty ku Dalai Lama jeton në mërgim që prej vitit 1959, larg Tokës së tij të shenjtë, por gjithnjë pranë popullit të tij. Tibetas nga anembanë botës, bashkë me përfaqësues të qeverisë indiane dhe personalitete ndërkombëtare si aktori dhe aktivisti Richard Gere, u mblodhën për ta nderuar jo vetëm për moshën, por për një jetë që është vetë metafora e paqes në përballje me dhunën, e dhembshurisë në një botë të përçarë, e durimit nëpër furtuna politike.

Në një fjalë të thjeshtë, që mbartte peshën e një urtësie të thellë, ai u shpreh:
“Unë jam thjesht një murg budist. Nuk i kam dhënë rëndësi festimeve personale, por e vlerësoj thellësisht që kjo ditë po kthehet në një nxitje për të përhapur mesazhin e dhembshurisë, zemërgjerësisë dhe altruizmit. Të gjitha zhvillimet materiale janë të kota nëse nuk ndërtojmë paqe mendore dhe një zemër të mirë.”
Ai rikujtoi se detyra e tij e vetme ka qenë dhe mbetet t’u shërbejë të tjerëve, të ruajë trashëgiminë kulturore dhe shpirtërore tibetiane, dhe të përçojë mençurinë e Budës dhe mjeshtrave të mëdhenj indianë si Shantideva, duke i bërë ato të prekshme për botën moderne.

Pavarësisht moshës dhe sfidave shëndetësore, Dalai Lama mbetet një zë i gjallë i ndërgjegjes globale, duke vijuar misionin e tij për promovimin e vlerave njerëzore, harmonisë ndërfetare dhe dijes së brendshme që ndriçon mendjen dhe qetëson shpirtin.
Ndërsa Kina vijon të pretendojë të drejtën për të caktuar pasardhësin e tij, Dalai Lama ka ritheksuar se përcaktimi i një Dalai Lame të ri është një çështje shpirtërore dhe nuk mund të diktohet nga forca politike. Ai u shpreh se populli tibetian dhe tradita e tij do të vendosin lirisht për këtë trashëgimi të shenjtë.

Në këtë ditë të veçantë, ai nuk u vendos në qendër si një festues, por si një shërbëtor i heshtur i paqes, që me praninë e tij frymëzon përulësi, reflektim dhe dashuri të pakushtëzuar. Ai është 90, por mendja e tij mbetet e kthjellët dhe e përkushtuar, si një flakë që ndriçon edhe për brezat që vijnë.